- Rejestracja
- Gru 24, 2013
- Postów
- 35
- Buchów
- 1
WSTĘP
Wybierając oświetlenie dla roślin, należy nie tylko zwracać uwagę na jakość światła ale w większym stopniu na jego energie. Niestety lumeny dalej królują jako główny wskaźnik mocy lampy, pomimo wszystkich osiągnięć technologicznych w oświetleniu, które sprawiają że zasada ta jest niepraktyczna i nie oddaje w pełni zapotrzebowania roślin.
Postaram się przybliżyć jakie błędy popełniamy przy doborze oświetlenia dla roślin, oraz jak się ustrzec przed nimi.
LUX
Oko przystosowane do światła dziennego ma największą czułość dla fali o długości ok. 555nm, zaś oko przystosowane do ciemności dla fali ok. 507nm. Adaptacja wzroku w zależności od oświetlenia następuje po jakimś czasie, dlatego podczas gwałtownej zmiany oświetlenia z dużego na słabe widzimy gorzej, i na odwrót wejście z ciemności do oświetlonego pomieszczenia powoduje chwilowe oślepienie. Jednak podczas pomiarów oświetlenia wymaga się, aby charakterystyka przyrządu odpowiadała oku zaadaptowanemu do jasności. Krzywą widmową odpowiadającą takiej czułości nazywamy krzywą fotopową V?, jest ona przydatna do wyliczania wielkości fotometrycznych.
Barwa światła jest kolejnym czynnikiem, który ma istotny wpływ na samopoczucie osób przebywających w pomieszczeniu. Najoptymalniejsze oświetlenie to takie, którego skład widmowy jest najbardziej zbliżony do światła dziennego. Źródła światła dzieli się wg temperatury barwowej na światło ciepłe, białe oraz chłodne. Zaleca się, aby przy mniejszych natężeniach oświetlenia (do 300-500 lx) stosować źródła światła o barwie ciepłej. Temperaturę barwową można określić na podstawie wskaźnika oddawania barw (Ra), który odzwierciedla różnicę barw przedmiotu oświetlonego światłem naturalnym oraz badanym. Źródła o względnie dużym współczynniku Ra to np. zwykłe żarówki. W większości pomieszczeń produkcyjnych można stosować świetlówki o wskaźniku powyżej 70. Źródła o wskaźniku poniżej 70 (lampy rtęciowe, sodowe) stosuje się wszędzie tam, gdzie rozróżnianie barw ma drugorzędne znaczenie (oświetlenie korytarzy, magazynów itp.).
Pomiary powinny być wykonywane w płaszczyźnie zadania (np. powierzchnia biurka), umieszczając czujnik bezpośrednio na płaszczyźnie pod kątem, pod jakim jest ona umieszczona. Jeśli jako źródła światła zastosowane są lampy wyładowcze, powinny być włączone przynajmniej pół godziny przed pomiarem. Lampy wyładowcze nie mogą być nowe, powinny pracować co najmniej 100 godzin przed pomiarami (dla żarówek i oświetlenia halogenowego jest to tylko godzina, zaś pomiary można wykonywać od razu po załączeniu oświetlenia).
Na podstawie pomiarów można wyliczyć równomierność oświetlenia dla danego miejsca (płaszczyzny roboczej, ciągu komunikacyjnego). Dla pomiaru oświetlenia wnętrz światłem dziennym należy przeprowadzić pomiary, które pozwolą określić współczynnik światła dziennego. W tym celu, posługując się dwoma luksomierzami, wykonujemy pomiary jednocześnie na zewnątrz oraz wewnątrz pomieszczeń oświetlonych przez okna lub świetliki. Na rynku dostępnych jest wiele urządzeń do pomiarów natężenia oświetlenia, od bardzo prostych do takich, które posiadają dużo więcej możliwości niż jest to wymagane.
Poniżej zakres widma w jakiej pracuje prawie każdy luksomierz
[url=https://www.forum.haszysz.com/solarr/displayimage.php?pos=-535679] [/url]
LUMEN
Lumen jest to strumień świetlny wysyłany w kącie bryłowym 1 sr przez punktowe źródło światła o światłości 1 cd. Jednostka promienności lumen na metr kwadratowy (lm/m) jest promiennością powierzchni wysyłającej równomiernie strumień promieniowania tak, że każdy 1 m wysyła strumień świetlny równy 1 lm.
Wylicza się go na podstawie wyniku z luksomierza:
1 lx = 1 lm/m2
czyli
1lm = 1 lx * m2
Wzór wyjściowy [sub]V(lm)[/sub] = E[sub]v(lx)[/sub] × A[sub](m[/sub]2[sub])[/sub]
NATĘŻENIE ŚWIATŁA DLA ROŚLIN
W sprzyjających warunkach rośliny mogą zużytkować w procesie fotosyntezy około 5% energii docierającego do liści światła. Ze względu na zakres absorpcji poszczególnych długości fali przez barwniki fotosyntetyczne na wydajność fotosyntezy wpływa jedynie natężenie światła w zakresie 400-700 nm. Natężenie światła biorącego udział w fotosyntezie określa się najczęściej jako gęstość przepływu fotonów fotosyntetycznych (PPFD (ang.) photosynthetic photon flux density) wyrażaną w mol (fotonów z zakresu 400-700 nm) m[sup]2[/sup] s[sup]1[/sup]. Przy pełnym nasłonecznieniu PPFD przekracza 2000 mol m[sup]2[/sup] s[sup]1[/sup]. Zależność fotosyntezy od natężenia światła obrazuje tak zwana krzywa świetlna. W przypadku braku oświetlania rośliny wydzielają CO[SUB]2[/SUB] produkowany podczas oddychania komórkowego. Przy natężeniach światła bardzo niskich proces wydzielanie CO[SUB]2[/SUB] w oddychaniu komórkowym przeważą nad fotosyntetycznym wiązaniem CO[SUB]2[/SUB] i roślina nadal wydziela dwutlenek węgla. Przy pewnym natężeniu światła specyficznym dla gatunku rośliny i panujących warunków (np. temperatury) dochodzi do zrównania pobierania CO[SUB]2[/SUB] w procesie fotosyntezy i wydzielania CO[SUB]2[/SUB] w procesie oddychania komórkowego, punkt ten nazywany jest świetlnym punktem kompensacyjnym. Przy natężeniu światła powyżej świetlnego punktu kompensacyjnego następuje dalszy wzrost natężenia fotosyntezy. Przy pewnym natężeniu światła, charakterystycznym dla każdej z roślin, dochodzi do wysycenia procesu fotosyntezy. Punkt ten nazywa się świetlnym punktem wysycenia. Również u roślin określanych jako światłolubne (heliofity) świetlny punkt wysycenia jest wyższy niż dla roślin określane jako cieniolubne (skiofity) lub cienioznośne. Długie działanie wysokiego natężenie światła prowadzi do uszkodzenia aparatu fotosyntetycznego i obniżenia wiązania CO[SUB]2[/SUB] przez roślinę. Zjawisko hamowania fotosyntezy przez wysokie natężenie światła nosi nazwę fotoinhibicji i jest głównie efektem uszkodzenia fotoukładu II.
PAR
Promieniowanie fotosyntetycznie czynne (ang. Photosynthetically active radiation, PAR, PhAR) promieniowanie słoneczne, które może być zabsorbowane przez barwniki fotosyntetyczne na potrzeby fotosyntezy. Zakres długości fali światła fotosyntetycznie czynnego zbliżony jest do zakresu światła widzialnego i wynosi od ok. 400 do ok. 800 nm. Najczęściej przyjmuje się zakres 380-710 nm. W rzeczywistości jest to pewne uproszczenie, gdyż o ile większość fotoautotrofów wykorzystuje głównie światło słoneczne wychwytywane przez chlorofil a, o tyle niektóre organizmy wykorzystują energię światła spoza zakresu PAR, dzięki pozostałym barwnikom fotosyntetycznym.
Znaczna część promieniowania słonecznego jest pochłaniana lub odbijana przez ziemską atmosferę. Ultrafiolet pochłaniany jest w dużej mierze przez ozon (ozonosfera), podczerwień przez gazy cieplarniane (metan, podtlenek azotu, dwutlenek węgla, para wodna). W związku z tym, atmosfera ziemska jest przezroczysta głównie dla światła widzialnego. W docierającym do powierzchni Ziemi świetle słonecznym, promieniowanie czynne fotosyntetycznie stanowi od 43,5% w dni pochmurne do 53% w dni słoneczne. Ilość ta zależy od kąta padania światła, zachmurzenia, zapylenia itp.
Na poniższych wykresach widać że PAR ma wartości maksymalne w całkiem innych miejscach jak ludzkie oko a tym samym miernik LUX.
Do poprawnego odczytu PPFD służą specjalne mierniki, które są dość kosztowne (najtańsze zaczynają się od 400$). Jednak wynik z takiego urządzenia wraz z widmem spektralnym danego oświetlenia daje nam prawdziwe odzwierciedlenie jaka energia będzie docierała do rośliny. Poniżej zdjęcia mojego miernika MQ-200 od Apogee Instruments, który zakupiłem w usa, dodatkowo do niego posiadam kabel dzięki któremu mogę przesyłać wyniki do komputera.
PODSUMOWANIE
Na koniec możemy zrobić małe podsumowanie, które praktycznie samo się nasuwa. Rośliny wykorzystują do fotosyntezy światło barwy niebieskie i czerwonej oraz inne w znikomych ilościach. Natomiast luksomierz mierzy światło w przewadze barwy zielonej i żółtej, którego rośliny praktycznie nie wykorzystują. Dlatego należy korygować ten fakt gdy korzystamy z takich mierników. Lepszym rozwiązaniem było by wykorzystanie miernika PPF jednak jest on dość kosztowny. Dodatkowo dawniej nie było możliwości dobierania spektrum pod własne potrzeby, dziś wraz z pojawieniem się LED możemy sami dobierać spektrum tak jak tego chcemy, przez co efektywniej wykorzystujemy energie elektryczną, która nie jest marnowana na barwę światła którego rośliny nie wykorzystają.
Lumeny połączone z wykresem spektrum danej lampy mogą dać również wystarczające wyniki (w uprawie amatorskiej), jednak należy zwrócić uwagę że PAR i LUX nie nachodzą na siebie i należy o tym pamiętać. Jednak kiedy będziemy mieć wykres widma i jaką ilość lumenów (lux) daje lampa możemy w przyblizeniu obliczyć jakie będą wartości dla barwy czwerwonej i niebieskiej.
Należy również pamiętać że lampy nie są sobie równe, każda lampa jest inna, przelicznik 50 000lm na 1m[sup]2[/sup], sprawdzi się w jednym przypadku a już w innym nie, inne wyniki uzyskamy gdy zastosujemy HPS, CFL a jeszcze inne gdy LED. Tak samo lampa 400W na 1m[sup]2[/sup] będzie odpowiednia przy odpowiedniej wysokości. Ostatnio pojawiło się też dużo błędnych informacji na temat LED. Gdzie z góry określają na jaką powierzchnię można dać taki panel. Jest to błędne założenie ponieważ powierzchnia to jedno a wysokość to drugie. Jedna osoba będzie miała boxa 50x50x50cm i zastosuje 70W, a druga 50x50x100cm i też 70W bo tyle wychodzi z kalkulatora ale ten nie uwzględnia wysokości co jest bardzo ważnym czynnikiem w doborze oświetlenia. Ponieważ natężenie światłą maleje z kwadratem odległości. Dlatego z uwagi iż posiadam miernik PPF będę w miarę możliwości sprawdzał różnego rodzaju oświetlenie i podawał wartości jakie uzyskałem.
Przy wykonywaniu badań polowych mogę powiedzieć, że w bardzo słoneczny dzień słońce daje 2000umol energii a czasami nawet minimalnie więcej. Dla pomidora wysycenie aparatu fotosyntezy następuje przy około 500umol.
Poniżej zamieszczam badania różnych uczelni na temat oświetlania roślin, gdzie wykres przedstawia natężenie światłą a pobieraniem CO[sub]2, [/sub]oraz natężenie światła oraz wydzielaniem O[sub]2[/sub].
Z powyższych obrazków wynika że fotosynteza nie będzie przebiegać bez dostępu światła, jednak wraz ze wzrostem natężenia do około 100umol roślina zacznie pobierać około minimalne ilości CO[SUB]2[/SUB], przy 300umol wartość ta będzie już dwukrotnie wyższa. Najważniejsze jest to że nie ma dokładnych badań dla Cannabis dlatego należy przyjąć optymalną drogę.
Na pierwszym i drugim obrazku możemy zaobserwować iż wraz ze wzrostem natężenia wymagany jest większe stężenie CO[SUB]2[/SUB]. Ponieważ gdy tego nie spełnimy większa ilość światła nie da roślinom nic.
Na trzecim obrazku można zaobserwować na jakim poziomie różnych roślin występuje wyhamowanie fotosyntezy.
Pozostałe prezentują różne zestawienia które zostawiam wam już dla własnej interperetacji.
Z uwagi na to że nie wiemy przy jakim natężeniu występuje wysycenie aparatu fotosyntetycznego u Cannabis musimy zrobić założenie. Wiedząc że jest to roślina światłolubna i tolerancyjna na bardzo duże słońce możemy przyjąć wysycenie aparatu fotosyntetycznego na 800 umol
Najlepszym wyjściem będzie dobrać światło tak aby było między 600-1000 umol, gdy chcemy aby aparat fotosyntetyczny pracował w pełnym wysyceniu, poniżej tej wartości będzie fotosynteza zachodziła ale stosunkowo wolniej, tak samo tyczy się sprawa powyżej. Jak widać światło w okolicy 1000umol jest najlepszym wyborem, jednak należy pamiętać aby roślinie zapewnić odpowiednie warunki, czyli im więcej światła tym więcej CO[SUB]2[/SUB] czyli jakby nie patrzeć Prawa minimum Liebiga.
POMIARY WŁASNE
Moje pomiary wykonuje w boxie o wymiarach 60cm x 40cm x 100 cm jest to zwykła płyta pilśniowa. Badania przeprowadzone są w odległości 25, 50, 75 oraz 100cm od lampy. Na jednym poziomie wykonuje 77 pomiarów z których wykonuje wykres który można zobaczyć gdy dodaje wyniki.
Poniżej graficzne zestawienie różnego typu oświetlenia z zachowaniem tej samej kolorystyki do skali
Odczytywanie wykresu: od koloru zielonego (500 umol) do czarnego (+1000 umol) jest idealne światło, fioletowe (200 umol) do szarego (100 umol) to już bardzo mało światła. A praktycznie jego brak. Idealne światło to pomarańczowe (800 umol).
Na wykresach poniżej przedstawiona jest średnia na danym poziomie. Na każdym poziomie wykonałem 77 pomiarów, wszystkie zostały dodane a następnie powiedzielone przez sumę pomiarów co dało nam średni wynik na dany poziom. Razem z graficznym wykresem powyżej możemy wiedzieć jak światło jest dystrybuowane.
Wyniki przedstawione w umol
Mały opis do do wykresu, który będę powiększał o nowe pomiary:
1. HPS 150W Osram Nav-T
2. HPS 100W Osram Nav-T
3. HPS 100W Osram Nav-T podłączony do statecznika elektronicznego 150W
4. CFL 55W Polux 2700K oraz CFL 55W Polux 6400K
5. HPS 70W Osram Nav-T podłączony do statecznika elektronicznego 100W
6. LED 90W Cree Xp-E 700mA bez soczewek - własna produkcja 54 led
7. LED 90W Cree Xp-E 700mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
8. LED 45W Cree Xp-E 350mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
9. LED 60W Cree Xp-E 700mA oraz 350mA bez soczewek - własna produkcja 54 led
10. LED 60W Cree Xp-E 700mA oraz 350mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
11. HPS 70W Osram Nav-T
12. CFL 55W Polux 2700K
13. CFL 55W Polux 6400K
Pozdrawiam ALUF
Wybierając oświetlenie dla roślin, należy nie tylko zwracać uwagę na jakość światła ale w większym stopniu na jego energie. Niestety lumeny dalej królują jako główny wskaźnik mocy lampy, pomimo wszystkich osiągnięć technologicznych w oświetleniu, które sprawiają że zasada ta jest niepraktyczna i nie oddaje w pełni zapotrzebowania roślin.
Postaram się przybliżyć jakie błędy popełniamy przy doborze oświetlenia dla roślin, oraz jak się ustrzec przed nimi.
LUX
Oko przystosowane do światła dziennego ma największą czułość dla fali o długości ok. 555nm, zaś oko przystosowane do ciemności dla fali ok. 507nm. Adaptacja wzroku w zależności od oświetlenia następuje po jakimś czasie, dlatego podczas gwałtownej zmiany oświetlenia z dużego na słabe widzimy gorzej, i na odwrót wejście z ciemności do oświetlonego pomieszczenia powoduje chwilowe oślepienie. Jednak podczas pomiarów oświetlenia wymaga się, aby charakterystyka przyrządu odpowiadała oku zaadaptowanemu do jasności. Krzywą widmową odpowiadającą takiej czułości nazywamy krzywą fotopową V?, jest ona przydatna do wyliczania wielkości fotometrycznych.
Barwa światła jest kolejnym czynnikiem, który ma istotny wpływ na samopoczucie osób przebywających w pomieszczeniu. Najoptymalniejsze oświetlenie to takie, którego skład widmowy jest najbardziej zbliżony do światła dziennego. Źródła światła dzieli się wg temperatury barwowej na światło ciepłe, białe oraz chłodne. Zaleca się, aby przy mniejszych natężeniach oświetlenia (do 300-500 lx) stosować źródła światła o barwie ciepłej. Temperaturę barwową można określić na podstawie wskaźnika oddawania barw (Ra), który odzwierciedla różnicę barw przedmiotu oświetlonego światłem naturalnym oraz badanym. Źródła o względnie dużym współczynniku Ra to np. zwykłe żarówki. W większości pomieszczeń produkcyjnych można stosować świetlówki o wskaźniku powyżej 70. Źródła o wskaźniku poniżej 70 (lampy rtęciowe, sodowe) stosuje się wszędzie tam, gdzie rozróżnianie barw ma drugorzędne znaczenie (oświetlenie korytarzy, magazynów itp.).
Pomiary powinny być wykonywane w płaszczyźnie zadania (np. powierzchnia biurka), umieszczając czujnik bezpośrednio na płaszczyźnie pod kątem, pod jakim jest ona umieszczona. Jeśli jako źródła światła zastosowane są lampy wyładowcze, powinny być włączone przynajmniej pół godziny przed pomiarem. Lampy wyładowcze nie mogą być nowe, powinny pracować co najmniej 100 godzin przed pomiarami (dla żarówek i oświetlenia halogenowego jest to tylko godzina, zaś pomiary można wykonywać od razu po załączeniu oświetlenia).
Na podstawie pomiarów można wyliczyć równomierność oświetlenia dla danego miejsca (płaszczyzny roboczej, ciągu komunikacyjnego). Dla pomiaru oświetlenia wnętrz światłem dziennym należy przeprowadzić pomiary, które pozwolą określić współczynnik światła dziennego. W tym celu, posługując się dwoma luksomierzami, wykonujemy pomiary jednocześnie na zewnątrz oraz wewnątrz pomieszczeń oświetlonych przez okna lub świetliki. Na rynku dostępnych jest wiele urządzeń do pomiarów natężenia oświetlenia, od bardzo prostych do takich, które posiadają dużo więcej możliwości niż jest to wymagane.
Poniżej zakres widma w jakiej pracuje prawie każdy luksomierz
[url=https://www.forum.haszysz.com/solarr/displayimage.php?pos=-535679] [/url]
LUMEN
Lumen jest to strumień świetlny wysyłany w kącie bryłowym 1 sr przez punktowe źródło światła o światłości 1 cd. Jednostka promienności lumen na metr kwadratowy (lm/m) jest promiennością powierzchni wysyłającej równomiernie strumień promieniowania tak, że każdy 1 m wysyła strumień świetlny równy 1 lm.
Wylicza się go na podstawie wyniku z luksomierza:
1 lx = 1 lm/m2
czyli
1lm = 1 lx * m2
Wzór wyjściowy [sub]V(lm)[/sub] = E[sub]v(lx)[/sub] × A[sub](m[/sub]2[sub])[/sub]
NATĘŻENIE ŚWIATŁA DLA ROŚLIN
W sprzyjających warunkach rośliny mogą zużytkować w procesie fotosyntezy około 5% energii docierającego do liści światła. Ze względu na zakres absorpcji poszczególnych długości fali przez barwniki fotosyntetyczne na wydajność fotosyntezy wpływa jedynie natężenie światła w zakresie 400-700 nm. Natężenie światła biorącego udział w fotosyntezie określa się najczęściej jako gęstość przepływu fotonów fotosyntetycznych (PPFD (ang.) photosynthetic photon flux density) wyrażaną w mol (fotonów z zakresu 400-700 nm) m[sup]2[/sup] s[sup]1[/sup]. Przy pełnym nasłonecznieniu PPFD przekracza 2000 mol m[sup]2[/sup] s[sup]1[/sup]. Zależność fotosyntezy od natężenia światła obrazuje tak zwana krzywa świetlna. W przypadku braku oświetlania rośliny wydzielają CO[SUB]2[/SUB] produkowany podczas oddychania komórkowego. Przy natężeniach światła bardzo niskich proces wydzielanie CO[SUB]2[/SUB] w oddychaniu komórkowym przeważą nad fotosyntetycznym wiązaniem CO[SUB]2[/SUB] i roślina nadal wydziela dwutlenek węgla. Przy pewnym natężeniu światła specyficznym dla gatunku rośliny i panujących warunków (np. temperatury) dochodzi do zrównania pobierania CO[SUB]2[/SUB] w procesie fotosyntezy i wydzielania CO[SUB]2[/SUB] w procesie oddychania komórkowego, punkt ten nazywany jest świetlnym punktem kompensacyjnym. Przy natężeniu światła powyżej świetlnego punktu kompensacyjnego następuje dalszy wzrost natężenia fotosyntezy. Przy pewnym natężeniu światła, charakterystycznym dla każdej z roślin, dochodzi do wysycenia procesu fotosyntezy. Punkt ten nazywa się świetlnym punktem wysycenia. Również u roślin określanych jako światłolubne (heliofity) świetlny punkt wysycenia jest wyższy niż dla roślin określane jako cieniolubne (skiofity) lub cienioznośne. Długie działanie wysokiego natężenie światła prowadzi do uszkodzenia aparatu fotosyntetycznego i obniżenia wiązania CO[SUB]2[/SUB] przez roślinę. Zjawisko hamowania fotosyntezy przez wysokie natężenie światła nosi nazwę fotoinhibicji i jest głównie efektem uszkodzenia fotoukładu II.
PAR
Promieniowanie fotosyntetycznie czynne (ang. Photosynthetically active radiation, PAR, PhAR) promieniowanie słoneczne, które może być zabsorbowane przez barwniki fotosyntetyczne na potrzeby fotosyntezy. Zakres długości fali światła fotosyntetycznie czynnego zbliżony jest do zakresu światła widzialnego i wynosi od ok. 400 do ok. 800 nm. Najczęściej przyjmuje się zakres 380-710 nm. W rzeczywistości jest to pewne uproszczenie, gdyż o ile większość fotoautotrofów wykorzystuje głównie światło słoneczne wychwytywane przez chlorofil a, o tyle niektóre organizmy wykorzystują energię światła spoza zakresu PAR, dzięki pozostałym barwnikom fotosyntetycznym.
Znaczna część promieniowania słonecznego jest pochłaniana lub odbijana przez ziemską atmosferę. Ultrafiolet pochłaniany jest w dużej mierze przez ozon (ozonosfera), podczerwień przez gazy cieplarniane (metan, podtlenek azotu, dwutlenek węgla, para wodna). W związku z tym, atmosfera ziemska jest przezroczysta głównie dla światła widzialnego. W docierającym do powierzchni Ziemi świetle słonecznym, promieniowanie czynne fotosyntetycznie stanowi od 43,5% w dni pochmurne do 53% w dni słoneczne. Ilość ta zależy od kąta padania światła, zachmurzenia, zapylenia itp.
Na poniższych wykresach widać że PAR ma wartości maksymalne w całkiem innych miejscach jak ludzkie oko a tym samym miernik LUX.
Do poprawnego odczytu PPFD służą specjalne mierniki, które są dość kosztowne (najtańsze zaczynają się od 400$). Jednak wynik z takiego urządzenia wraz z widmem spektralnym danego oświetlenia daje nam prawdziwe odzwierciedlenie jaka energia będzie docierała do rośliny. Poniżej zdjęcia mojego miernika MQ-200 od Apogee Instruments, który zakupiłem w usa, dodatkowo do niego posiadam kabel dzięki któremu mogę przesyłać wyniki do komputera.
PODSUMOWANIE
Na koniec możemy zrobić małe podsumowanie, które praktycznie samo się nasuwa. Rośliny wykorzystują do fotosyntezy światło barwy niebieskie i czerwonej oraz inne w znikomych ilościach. Natomiast luksomierz mierzy światło w przewadze barwy zielonej i żółtej, którego rośliny praktycznie nie wykorzystują. Dlatego należy korygować ten fakt gdy korzystamy z takich mierników. Lepszym rozwiązaniem było by wykorzystanie miernika PPF jednak jest on dość kosztowny. Dodatkowo dawniej nie było możliwości dobierania spektrum pod własne potrzeby, dziś wraz z pojawieniem się LED możemy sami dobierać spektrum tak jak tego chcemy, przez co efektywniej wykorzystujemy energie elektryczną, która nie jest marnowana na barwę światła którego rośliny nie wykorzystają.
Lumeny połączone z wykresem spektrum danej lampy mogą dać również wystarczające wyniki (w uprawie amatorskiej), jednak należy zwrócić uwagę że PAR i LUX nie nachodzą na siebie i należy o tym pamiętać. Jednak kiedy będziemy mieć wykres widma i jaką ilość lumenów (lux) daje lampa możemy w przyblizeniu obliczyć jakie będą wartości dla barwy czwerwonej i niebieskiej.
Należy również pamiętać że lampy nie są sobie równe, każda lampa jest inna, przelicznik 50 000lm na 1m[sup]2[/sup], sprawdzi się w jednym przypadku a już w innym nie, inne wyniki uzyskamy gdy zastosujemy HPS, CFL a jeszcze inne gdy LED. Tak samo lampa 400W na 1m[sup]2[/sup] będzie odpowiednia przy odpowiedniej wysokości. Ostatnio pojawiło się też dużo błędnych informacji na temat LED. Gdzie z góry określają na jaką powierzchnię można dać taki panel. Jest to błędne założenie ponieważ powierzchnia to jedno a wysokość to drugie. Jedna osoba będzie miała boxa 50x50x50cm i zastosuje 70W, a druga 50x50x100cm i też 70W bo tyle wychodzi z kalkulatora ale ten nie uwzględnia wysokości co jest bardzo ważnym czynnikiem w doborze oświetlenia. Ponieważ natężenie światłą maleje z kwadratem odległości. Dlatego z uwagi iż posiadam miernik PPF będę w miarę możliwości sprawdzał różnego rodzaju oświetlenie i podawał wartości jakie uzyskałem.
Przy wykonywaniu badań polowych mogę powiedzieć, że w bardzo słoneczny dzień słońce daje 2000umol energii a czasami nawet minimalnie więcej. Dla pomidora wysycenie aparatu fotosyntezy następuje przy około 500umol.
Poniżej zamieszczam badania różnych uczelni na temat oświetlania roślin, gdzie wykres przedstawia natężenie światłą a pobieraniem CO[sub]2, [/sub]oraz natężenie światła oraz wydzielaniem O[sub]2[/sub].
Z powyższych obrazków wynika że fotosynteza nie będzie przebiegać bez dostępu światła, jednak wraz ze wzrostem natężenia do około 100umol roślina zacznie pobierać około minimalne ilości CO[SUB]2[/SUB], przy 300umol wartość ta będzie już dwukrotnie wyższa. Najważniejsze jest to że nie ma dokładnych badań dla Cannabis dlatego należy przyjąć optymalną drogę.
Na pierwszym i drugim obrazku możemy zaobserwować iż wraz ze wzrostem natężenia wymagany jest większe stężenie CO[SUB]2[/SUB]. Ponieważ gdy tego nie spełnimy większa ilość światła nie da roślinom nic.
Na trzecim obrazku można zaobserwować na jakim poziomie różnych roślin występuje wyhamowanie fotosyntezy.
Pozostałe prezentują różne zestawienia które zostawiam wam już dla własnej interperetacji.
Z uwagi na to że nie wiemy przy jakim natężeniu występuje wysycenie aparatu fotosyntetycznego u Cannabis musimy zrobić założenie. Wiedząc że jest to roślina światłolubna i tolerancyjna na bardzo duże słońce możemy przyjąć wysycenie aparatu fotosyntetycznego na 800 umol
Najlepszym wyjściem będzie dobrać światło tak aby było między 600-1000 umol, gdy chcemy aby aparat fotosyntetyczny pracował w pełnym wysyceniu, poniżej tej wartości będzie fotosynteza zachodziła ale stosunkowo wolniej, tak samo tyczy się sprawa powyżej. Jak widać światło w okolicy 1000umol jest najlepszym wyborem, jednak należy pamiętać aby roślinie zapewnić odpowiednie warunki, czyli im więcej światła tym więcej CO[SUB]2[/SUB] czyli jakby nie patrzeć Prawa minimum Liebiga.
POMIARY WŁASNE
Moje pomiary wykonuje w boxie o wymiarach 60cm x 40cm x 100 cm jest to zwykła płyta pilśniowa. Badania przeprowadzone są w odległości 25, 50, 75 oraz 100cm od lampy. Na jednym poziomie wykonuje 77 pomiarów z których wykonuje wykres który można zobaczyć gdy dodaje wyniki.
Poniżej graficzne zestawienie różnego typu oświetlenia z zachowaniem tej samej kolorystyki do skali
Odczytywanie wykresu: od koloru zielonego (500 umol) do czarnego (+1000 umol) jest idealne światło, fioletowe (200 umol) do szarego (100 umol) to już bardzo mało światła. A praktycznie jego brak. Idealne światło to pomarańczowe (800 umol).
Na wykresach poniżej przedstawiona jest średnia na danym poziomie. Na każdym poziomie wykonałem 77 pomiarów, wszystkie zostały dodane a następnie powiedzielone przez sumę pomiarów co dało nam średni wynik na dany poziom. Razem z graficznym wykresem powyżej możemy wiedzieć jak światło jest dystrybuowane.
Wyniki przedstawione w umol
Mały opis do do wykresu, który będę powiększał o nowe pomiary:
1. HPS 150W Osram Nav-T
2. HPS 100W Osram Nav-T
3. HPS 100W Osram Nav-T podłączony do statecznika elektronicznego 150W
4. CFL 55W Polux 2700K oraz CFL 55W Polux 6400K
5. HPS 70W Osram Nav-T podłączony do statecznika elektronicznego 100W
6. LED 90W Cree Xp-E 700mA bez soczewek - własna produkcja 54 led
7. LED 90W Cree Xp-E 700mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
8. LED 45W Cree Xp-E 350mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
9. LED 60W Cree Xp-E 700mA oraz 350mA bez soczewek - własna produkcja 54 led
10. LED 60W Cree Xp-E 700mA oraz 350mA z soczewkami - własna produkcja 54 led
11. HPS 70W Osram Nav-T
12. CFL 55W Polux 2700K
13. CFL 55W Polux 6400K
Pozdrawiam ALUF
Ostatnia edycja: