nasiona marihuany

Psychodeliki

Wyszukiwarka Forumowa:

BASF

Well-known member
Weteran
Rejestracja
Lut 14, 2010
Postów
584
Buchów
6
Substancje psychodeliczne

Najbardziej znanymi narkotykami psychodelicznymi są LSD-25, meskalina, psylocybina, STP i DMT. Ponieważ efekty tych narkotyków są na ogół podobne lub identyczne, spróbujemy opisać ich obraz kliniczny i efekty. Wspólnym efektem wszystkich psychodelicznych lub jak się jeszcze nazywają - halucynogennych narkotyków jest ich pobudzające działanie na układ nerwowy.


Set & setting

Szybkość i sposób działania tych narkotyków zależy od dwu grup czynników - osobowości i środowiska, które niektórzy określają "set" i "setting". Set oznacza pragnienia i skłonność osobowości na początku seansu, a setting - gdzie, kiedy i z kim jednostka chce być podczas seansu. Znaczy to, że narkotyk sam w sobie nie jest najważniejszym czynnikiem w powstawaniu i w treści doznań psychodelicznych. On jedynie rozpoczyna reakcję łańcuchową psychicznych wrażeń, które zależą od cech osobowości i środowiska w momencie, kiedy zaczyna się psychofarmakologiczny efekt narkotyku na różne komórki ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego efekty narkotyków psychodelicznych nie zawsze sa jednakowe i z góry do przewidzenia. Zazwyczaj są to doznania w skali od bardzo przyjemnych do wyjątkowo przerażających i nieprzyjemnych. Nawet ten sam narkotyk, w prawie identycznych okolicznościach i zażywany przez tę samą osobę, może stworzyć "transcendentalne doznanie", "bad trip" (koszmarna wędrówka) i skrajnie paniczną reakcję lub "freakout" (potworność).


Wpływ na percepcję


Najbardziej znanym i najczęstszym efektem działania narkotyków psychodelicznych jest ich wpływ na zmysły - wyostrzający lub zniekształcający świat zewnętrzny jest odbierany w inny i bogatszy sposób. Dotyczy to przede wszystkim postrzegania wizualnego. Bogatsza percepcja z okresowym iluzyjnym odkształceniem form i przestawieniem kolorów nadaje przedmiotom nowe, dotychczas nie znane wymiary.
Wywołuje stan fascynacji i zachwytu. Składniki wizualne dominują w formie obrazu lub wizji. Bodzce mogą pochodzić z zewnątrz, z wewnętrznej sfery doznań oraz z rejonu podświadomości. Iluzje i wizje widziane są niezależnie od tego, czy oczy są otwarte czy zamknięte. Zamknięcie oczu ułatwia widzenie treści pochodzących z podświadomości.
Wizualna ekspresja nieświadomych treści przebiega okresowo, a poszczególnym fragmentom jak gdyby brak skojarzeniowych i logicznych powiązań. Poprzedza to czasami krótkotrwały okres halucynacji wzrokowych będących wynikiem chwilowego podrażnienia nerwów wzrokowych i ośrodka mózgowego. Osoba im ulegająca może widzieć pulsujące powietrze wokół siebie oraz małe, powykręcane, migające i skrzące się cząsteczki światła, bezładnie wirujące. Póżniej halucynacje są pełniejsze i bardziej ukształtowane. To wszystko nie ma jednak wewnętrznej spójności, logiczny porządek nie istnieje, co nie przeszkadza, ani nie wydaje się nielogiczne osobie na tripie.


Rozdarcie "ego"

Osobowość jest podzielona na dwie części - ja obserwujące i ja przeżywające. Każda z tych części funkcjonuje niezależnie i równocześnie z drugą, a więc łączenie wrażeń w sensowną całość jest niemożliwe. Uwaga jest podzielona na wszystkie zmysły i ani przez moment nie przeszkadzają jej syntetyczne i selektywne funkcje integralnego ja, nie istniejące na tripie. Z powodu rozdarcia ja przez cały czas tripu istnieje tzw. podwójna świadomość - nowa, psychodeliczna, i normalna, będąca jednocześnie obserwatorem i krytykiem. Dopóki normalna świadomość jest tylko obserwatorem, podróż w rejony nieświadomości może być piękna, niezwykła lub obojętna. O ile jednak osoba na tripie próbuje na przekór wszystkiemu zachować swoje normatywy czasu i stosunki przestrzenne, a doznania psychodeliczne korygować według starych norm, może przeżyć chwile bardzo nieprzyjemne - uczucie zmieszania i chaosu.


Zaburzenia w schemacie cielesnym

Na tripie można przeżyć poważne zaburzenia w sferze ciała deformacje i transformacje od bardzo delikatnych do drastycznych.
Dotyczą one wielkości, kształtu, ciężaru i innych cech określających ciało. Osoby na tripie mogą czasami przybierać postaci zwierząt, a nawet martwej materii. Przeobrażenie w martwy obiekt daje o sobie znać w różnych formach. W większości przypadków jednostka identyfikuje się z jakimś przedmiotem w pokoju. Na przykład Huxley podczas słynnego eksperymentu z meskaliną, kiedy obserwował krzesło, powiedział:

"Spędziłem kilka minut, a może to było kilka wieków, nie tylko ślizgając się wzrokiem po tych bambusowych nogach, lecz byłem nimi, a raczej byłem w nich, lub - bardziej precyzyjnie - byłem nie-istotą w tej istocie, którą było krzesło".

Osoby na tripie mogą przeżyć zmniejszenie swojego ciała do struktur subatomowych lub rozszerzenie do rozmiarów galaktyki. Towarzyszy temu uczucie nieograniczonej siły, kiedy wszystko jest możliwe, a każdy pomysł wykonalny. Znane są przypadki śmierci osób będących pod działaniem LSD, które wierzyły, że jednym palcem mogą zatrzymać pędzący samochód lub wyfrunąć z okna wieżowca. Niektórzy opisują doznania tzw. wewnętrznej świadomości cielesnego funkcjonowania, kiedy czują przepływanie krwi przez serce i żyły lub kontrolują sygnały układu nerwowego i czynności mózgu. Efekty narkotyków psychodelicznych dotyczą też innych zmysłów. Smak, węch, słuch, dotyk stają się intensywniejsze. Jedno wrażenie zmysłowe może być przetworzone w inne. Można na przykład muzykę odbierać jako kolor, a kolor może mieć smak. Ten psychologiczny fenomen znany jest w psychopatologii jako "audition coloree" (kolorowy słuch) lub synestezja. Najczęściej występuje on w przypadkach nadwrażliwości układu nerwowego, ale również u osób zdrowych, ze wzmożoną wrażliwością.
Jedną z najbardziej nieprzyjemnych reakcji dla zażywającego LSD lub inne narkotyki o właściwościach psychodelicznych jest równoczesne odczuwanie dwu jednakowo silnych i przeciwstawnych emocji, np. strachu i odprężenia, miłości i nienawiści do tej samej osoby, depresji i podniecenia. Uczucie ambiwalencji rodzi strach i podejrzliwość w stosunku do osób i otoczenia, wobec których jednocześnie odczuwa się przeciwne stany afektywne. Osoba w stanie afektywnej dezorientacji wpada w panikę i niewykluczone jest u niej antysocjalne zachowanie i autoagresywne reakcje.


Zmiany stanu świadomości

Pod wpływem narkotyków psychodelicznych następują poważne zmiany świadomości. Rozumowanie i wartościowanie są zakłócone, zacierają się granice między dobrem a złem, światłem a ciemnością, wszystko dzieje się w jednym ciągu i relacji, gdzie wszystko jest możliwe. Może się więc zdarzyć, że własne zachowanie nie zostanie rozpoznane jako niebezpieczne. Dlatego akty przemocy wobec siebie i innych nie należą do rzadkości, szczególnie w końcowym etapie działania narkotyku, nazywanego "opadanie" lub w żargonie "down" (na dole). Dla narkomana nie ma nic, co by było zbyt fantastyczne lub niezwykłe, a czego nie mógłby zrobić w stanie ostrego zatrucia. Narkotyk sam z siebie nie powoduje przemocy i skłonności do agresji. Jest jednak zupełnie pewne, że zmniejsza w jednostkach psychopatycznych zahamowania, wyzwala agresywność i elementy sadyzmu, już istniejące w człowieku. Członkowie grupy Charlesa Mansona pod działaniem LSD dokonali monstrualnego morderstwa w willi Sharon Tate, wykonując polecenia swojego przywódcy w stanie maksymalnej podatności na sugestię i na podporządkowanie wpływowi sięgającemu poza działanie narkotyku. Żołnierze amerykańscy dokonywali masakr cywilnej ludności w Wietnamie najczęściej pod działaniem różnych narkotyków halucynogennych, choć trzeba pamiętać, że kluczem do rozwiązania zbrodni jest zawsze jednostka, a nie narkotyk. Narkotyk jedynie wyzwala agresywne i sadystyczne ładunki istniejące w jednostce.


Zmiany w zachowaniu

Zachowanie narkomana na tripie może być różne. W każdym przypadku dla otoczenia jest zauważalne. Narkomana, nawet kiedy jest spokojny, można poznać podczas prób nawiązania z nim kontaktu. Wydaje się nieobecny, jak gdyby ciało było tu, a duch gdzieś odpłynął. Żyje we własnej wewnętrznej sferze przeżyć. Zdarza się, że jest ruchliwy, ożywiony, płacze lub się śmieje, żywo gestykuluje i dużo mówi, lecz jest nieobliczalny i dosyć niezrównoważony. Niekiedy przypomina zachowanie schizofrenika. Niektórzy z nich zachowują się bojazliwie, nawet panicznie. Atakują osoby ze swojego otoczenia, mogąc je zranić, a nawet zabić. Inni szlochają, załamują ręce, rwą włosy z głowy. Ci, którzy mają poczucie nieograniczonej siły, giną podczas prób fruwania i przezwyciężania przyciągania ziemskiego, zatrzymywania pojazdów lub rozbijania głową domów stojących im na drodze. U osób wrażliwych po wielokrotnym zażywaniu narkotyków psychodelicznych następuje psychiczna dezintegracja i rozwój poważnych schorzeń i zaburzeń umysłowych. Umierają one na schorzenia organiczne lub kończą swoje psychodeliczne wycieczki w klinikach dla umysłowo chorych.

Dla normalnego funkcjonowania i subiektywnego dobrego samopoczucia człowiek musi zachować niezbędną równowagę pomiędzy własnymi potrzebami i możliwościami a wymaganiami środowiska. Równowaga ta, chociaż nigdy nie jest statyczna, w przypadku większych odchyleń może być powodem choroby, nerwicy lub psychozy. Stabilna równowaga powoduje, że jednostka jest w stanie przeciwstawić się wielu problemom w zdrowy i konstruktywny sposób, bez żadnych skutków dla osobowości. Wiele osób żyje w równowadze chwiejnej, mogącej ulec zakłóceniu w każdej chwili i pod najmniejszym obciążeniem. Ostatnią kategorię stanowią jednostki neurotyczne i słabe, poszukujące sztucznych bodzców lub pomocy z zewnątrz. Narkotyki są przysłowiowym kijem o dwóch końcach. W rękach specjalistów, stosowane w odpowiedni sposób, mogą być niekiedy bardzo przydatne, umożliwiając szybszą orientację w pochodzeniu dolegliwości wynikających z konfliktów wewnętrznych. Zażywane przez laików, jak to jest w przypadku narkomanów, mogą spowodować chaos i doprowadzić do katastrofy. Ożywianie podświadomych doznań i wprowadzanie ich do świadomości konfrontuje nie przygotowaną jednostkę z ogromem nie rozwiązanych kompleksów, zagrażając poważnie jej integracji. Dlatego psychodeliczny trip w żadnym razie nie jest niewinnym i przyjemnym oglądaniem swojego wewnętrznego "programu telewizyjnego", lecz bardzo poważną konfrontacją z własnymi kompleksami, stłumionymi pragnieniami, nie rozwiązanymi dylematami i zakazanymi instynktami, jednym słowem - z własną podświadomością. Wszystkie ryzyka i niebezpieczeństwa wynikają właśnie z tej konfrontacji.
Osoby znajdujące się pod działaniem narkotyków halucynogennych nie odznaczają się szczególnymi zmianami fizycznymi, mogącymi pomóc w ich rozpoznaniu.Podstawowe zmiany zachodzą w sferze zachowania.
 
Ostatnia edycja:

Kutango

Member
Rejestracja
Mar 30, 2012
Postów
14
Buchów
0
a przyczepie sie xD

Narkoman zarzywajacy DMT ciekawe sformulowanie xD Uzaleznienia od takich pychodelikow jak dmt to nie mozliwe.
 



Z kodem HASZYSZ dostajesz 20% zniżki w sklepie Growbox.pl na wszystko!

nasiona marihuany
Góra Dół