S
sub
Guest
A teraz pora na coś takiego: Populacja panmiktyczna i Prawo Hardy'ego i Weinberga
Podstawy genetyki populacji --> Reguła Hardy’ego-Weinberga Aka Prawo Hardy'ego i Weinberga. Pewnie jest w programie gimnazjum ... chyba... Nie można nie wspomnieć w dziale Hodowla : Do tej pory nie było nic na forum.
Fragment:
ZARYS MECHANIZMÓW EWOLUCJI. PWN 2002
Prawo Hardy'ego i Weinberga
Populację określamy jako panmiktyczną, jeżeli kojarzenia należących do niej osobników zachodzą całkowicie losowo. Rozkład genotypów w populacji zależy od wielu czynników. W najprostszym przypadku może być on losowy i bezpośrednio wynikać z frekwencji występujących w tej populacji alleli. Załóżmy, że populacja spełnia następujące warunki:
Populacja będzie spełniała te warunki także wtedy, gdy czynniki wymienione w punktach 6,7 i 8 będą się równoważyć. W takich warunkach proporcje genotypów, dla locus o dwu allelach A i a, których frekwencje wynoszą odpowiednio p i q, (przy czym p + q = 1), będą odpowiadały rozwinięciu dwumianu.
Powyższe stwierdzenie jest zwane prawem Hardy'ego i Weinberga. Prawo to mówi, że jeśli zostaną spełnione założenia 1-8, to frekwencje alleli i genotypów w populacji nie będą się zmieniały z pokolenia na pokolenie; dla dwu alleli frekwencje genotypów będą odpowiadały rozwinięciu dwumianu (p + q)2.
Zasada ta jest intuicyjnie oczywista i można łatwo jej dowieść. Przytoczymy tu jeden sposób. Gdy spełnionych jest 8 powyższych warunków, wówczas frekwencje alleli A i a w gametach, tj. zarówno w jajach, jak i plemnikach, wynoszą odpowiednio p i q. Te łącząc się losowo w zygoty dają genotypy AA, Aa i aa w określonych proporcjach, zgodnie z regułami rachunku prawdopodobieństwa. Przedstawiono to na ryc. 3.2.
Do podobnego wniosku można również dojść analizując segregację alleli w kojarzeniach poszczególnych genotypów, czyli wprowadzając reguły Mendla do populacji (patrz Krzanowska i in. 1982). Regułę Hardy'ego i Weinberga można bez trudu rozszerzyć na większą liczbę alleli; np. dla trzech alleli, których frekwencje wynoszą odpowiednio p, q oraz r, rozkład genotypów w populacji określa rozwinięcie trójmianu (p+ q + r)2.
Regułę tę można traktować jako hipotezę zerową, opisującą stan populacji nie wymagający wyjaśnienia. Populacja obwarowana tymi zastrzeżeniami nie ewoluuje. Znając zatem frekwencje alleli, obliczone uprzednio z frekwencji występujących genotypów, np. badając zmienność białek, możemy sprawdzić, czy istotnie rozkład genotypów w populacji jest losowy (por. ustęp 3.5.2). W przeciwnym przypadku możemy szukać czynników powodujących odstępstwa.
Jak widać z długiej listy zastrzeżeń, zmiany struktury populacji mogą być spowodowane bardzo różnorodnymi czynnikami Zmieniają one albo bezpośrednio frekwencje alleli (mutacje, czy migracje gamet), lub też frekwencję genotypów (selekcja, migracja, zmiany wielkości populacji). Nie bez znaczenia dla składu populacji jest rodzaj rozrodu, wegetatywny czy płciowy, oraz sposób kojarzenia się osobników, który może odbiegać od losowego. Ponieważ geny są ułożone w chromosomach, loci mogą albo występować razem w tym samym chromosomie, albo osobno w innych chromosomach. Położenie loci ma wpływ na sposób ich dziedziczenia i zmienność populacji (ustęp 3.7.1).
Podstawy genetyki populacji --> Reguła Hardy’ego-Weinberga Aka Prawo Hardy'ego i Weinberga. Pewnie jest w programie gimnazjum ... chyba... Nie można nie wspomnieć w dziale Hodowla : Do tej pory nie było nic na forum.
Fragment:
ZARYS MECHANIZMÓW EWOLUCJI. PWN 2002
Prawo Hardy'ego i Weinberga
Populację określamy jako panmiktyczną, jeżeli kojarzenia należących do niej osobników zachodzą całkowicie losowo. Rozkład genotypów w populacji zależy od wielu czynników. W najprostszym przypadku może być on losowy i bezpośrednio wynikać z frekwencji występujących w tej populacji alleli. Załóżmy, że populacja spełnia następujące warunki:
1. organizmy są diploidalne
2. rozmnażają się płciowo
3. pokolenia nie zachodzą na siebie
4. osobniki kojarzą się losowo (populacja jest panmiktyczna)
5. populacja jest bardzo duża (nieskończenie wielka?
6. nie ma migracji
7. nie ma mutacji
8. dobór naturalny nie wpływa na badany locus.
2. rozmnażają się płciowo
3. pokolenia nie zachodzą na siebie
4. osobniki kojarzą się losowo (populacja jest panmiktyczna)
5. populacja jest bardzo duża (nieskończenie wielka?
6. nie ma migracji
7. nie ma mutacji
8. dobór naturalny nie wpływa na badany locus.
Populacja będzie spełniała te warunki także wtedy, gdy czynniki wymienione w punktach 6,7 i 8 będą się równoważyć. W takich warunkach proporcje genotypów, dla locus o dwu allelach A i a, których frekwencje wynoszą odpowiednio p i q, (przy czym p + q = 1), będą odpowiadały rozwinięciu dwumianu.
Powyższe stwierdzenie jest zwane prawem Hardy'ego i Weinberga. Prawo to mówi, że jeśli zostaną spełnione założenia 1-8, to frekwencje alleli i genotypów w populacji nie będą się zmieniały z pokolenia na pokolenie; dla dwu alleli frekwencje genotypów będą odpowiadały rozwinięciu dwumianu (p + q)2.
Zasada ta jest intuicyjnie oczywista i można łatwo jej dowieść. Przytoczymy tu jeden sposób. Gdy spełnionych jest 8 powyższych warunków, wówczas frekwencje alleli A i a w gametach, tj. zarówno w jajach, jak i plemnikach, wynoszą odpowiednio p i q. Te łącząc się losowo w zygoty dają genotypy AA, Aa i aa w określonych proporcjach, zgodnie z regułami rachunku prawdopodobieństwa. Przedstawiono to na ryc. 3.2.
Do podobnego wniosku można również dojść analizując segregację alleli w kojarzeniach poszczególnych genotypów, czyli wprowadzając reguły Mendla do populacji (patrz Krzanowska i in. 1982). Regułę Hardy'ego i Weinberga można bez trudu rozszerzyć na większą liczbę alleli; np. dla trzech alleli, których frekwencje wynoszą odpowiednio p, q oraz r, rozkład genotypów w populacji określa rozwinięcie trójmianu (p+ q + r)2.
Regułę tę można traktować jako hipotezę zerową, opisującą stan populacji nie wymagający wyjaśnienia. Populacja obwarowana tymi zastrzeżeniami nie ewoluuje. Znając zatem frekwencje alleli, obliczone uprzednio z frekwencji występujących genotypów, np. badając zmienność białek, możemy sprawdzić, czy istotnie rozkład genotypów w populacji jest losowy (por. ustęp 3.5.2). W przeciwnym przypadku możemy szukać czynników powodujących odstępstwa.
Jak widać z długiej listy zastrzeżeń, zmiany struktury populacji mogą być spowodowane bardzo różnorodnymi czynnikami Zmieniają one albo bezpośrednio frekwencje alleli (mutacje, czy migracje gamet), lub też frekwencję genotypów (selekcja, migracja, zmiany wielkości populacji). Nie bez znaczenia dla składu populacji jest rodzaj rozrodu, wegetatywny czy płciowy, oraz sposób kojarzenia się osobników, który może odbiegać od losowego. Ponieważ geny są ułożone w chromosomach, loci mogą albo występować razem w tym samym chromosomie, albo osobno w innych chromosomach. Położenie loci ma wpływ na sposób ich dziedziczenia i zmienność populacji (ustęp 3.7.1).
Ostatnia edycja: