nasiona marihuany

Różne metody trenowania Scrog,Sog,LST,FIM

Wyszukiwarka Forumowa:

Kush

Well-known member
Rejestracja
Kwi 25, 2008
Postów
213
Buchów
4
An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.)
Hello everyone. Quazi here with another guide to help you in your travels.

First, of course:

5.gif


Let's get started!

6.gif
6.gif
6.gif
An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.)
6.gif
6.gif
6.gif



Now then. After the reactions that I received on my first dive into guides for training, I thought a more complete guide was necessary as it's something I've done quite a bit more reading into since then and I've also gained experience and insight into various methods. In addition, it seems the same questions are still being asked by newer growers. There are a lot of good sources of information out there on the subject. However, I felt a compilation giving a brief explanation of them, with some examples, would allow everyone to develop a common language here. In addition, it'll help those newer to the hobby, and the forums, so they can understand just what the hell people are saying.

This guide will be divided into five parts:
I) Understanding Training
II) High Stress Training Techniques
III) Low Stress Training Techniques
IV) Sea of Green (SoG)
V) References/Links

No better place to start than the beginning...


7.gif
Part I: Understanding Training
7.gif


First, I should go over the acronyms just to get them straight so that we all know we're talking about the same things here:
-ScrOG - Screen Of Green
-SoG - Sea Of Green
-FIM - Fuck I Missed
-LST - Low Stress Training
-HST - High Stress Training

With that out of the way, let's go into a small explanation as to why these methods are used and what they can help you achieve with your plants. We'll start by dispelling a few of the most prevalent myths about training:
1) Training can take place during flower.
2) Training is not just to control the height of the plant.
3) Training can be done for any strain. Though some react better than others.

With those three things out of the way, let's get into some meat and potatoes.

Training can be divided into two main categories:
High Stress Training - HST
Low Stress Training - LST (also a common name for a method of training so be careful with this)


The two types of training are like they sound: either more or less stressful for the plant that you are training. For the purpose of this guide and according to most of the sources out there, the differentiation is simple:
LST = not physically damaging the plant
HST = physically damaging the plant

Notice that I did not say harming the plant because, well, it's training; none of us are out to hurt our plants.

Both of these types of training produce similar results, but they are done in different ways. Everyone who trains has their preferred method. To help you pick the method that you'd like to choose for your grow, I'll explore the pros and cons of each. We'll go into detail about the different types of training in the next parts of this guide.

High Stress Training
-Pros
  1. Quick
  2. Easy
  3. Requires no additional parts (except to cause damage)
  4. Great for larger grows
-Cons
  1. Creating possible sites for infection
  2. Can backfire if the plant reacts poorly
  3. Mostly irreversible
  4. Mistakes are more costly
  5. Possibly slower recovery time

Low Stress Training
-Pros
  1. Does not stress plants as much
  2. Reversible (for the most part)
  3. Forgivable
  4. Great for micro grows
  5. Fun to do as it's more involved
-Cons
  1. Requires additional parts
  2. Takes more time
  3. Possibly less fun to do as it's more involved (just depends on you)
  4. Requires more plant manhandling

Training, when executed properly, has great results that can be seen in both quality and yield for your plants. It can be the difference between 2 big colas and some popcorn to 8-10 large colas:


Training, whether it be HST or LST, is done for the same reason: to reduce the level of auxins in the tip of the plant. Cannabis is a plant that grows with a characteristic called "apical dominance." This means that, like other plants, will do everything it can to push a single tip towards the source of light. We call the tip of a plant that grows like this the apical tip or the terminal tip. The tips of the cannabis plants are also where the biggest colas are produced due to their proximity to the source of light.


The tip of the plant is also where a particular type of auxin (plant horomone) is most prevalent. It's called indole-3-acetic-acid (IAA). Unfortunately, due to the chemical properties of IAA, you won't see it in the rooting horomones you can buy. More than likely, you'll find indole-3-butyric-acid (IBA) and/or a-Naphthalene acetic acid (NAA); other auxins.


Now, the auxins promote growth when they are in certain levels but they can also inhibit, or stunt, the growth of certain aspects of the plants if they are at higher levels. This is the case for cannabis plants. The plant is perfectly happy pushing one bud up as far as it can to the source of light. The other buds, lower down the branch, will remain auxiliary buds and branching is not as likely to occur in these places. This is especially true in smaller, indoor environments. This is because the auxin production within the apical tip is very high, preventing the lower buds from growing out.

A very obvious example of this is in nature with the pine trees:


So, training, whether HST or LST, is done to accomplish one of two things:
1) Removing/inhibiting the main source of auxins
2) Making the plant think the apical tip is no longer the best source of light

By removing the main source of auxins, the lower (auxiliary) buds are no longer inhbited. The plant will now concentrate on the auxiliary buds and cause branching to occur in order to get itself a new apical tip. In ideal environments, the plant will grow somewhat symmetrically so that means you can very often more than double the number of growing tips.

By making the plant think it's apical tip is no longer the best source of light, it will send the message (via auxins and other chemicals) to the auxiliary buds lower down the stem that they need to grow up to get to the light. The tip is not removed, but new bud sites are formed further down the stem. Depending on the length of the stem and strain of the plant, you can sometimes get many, many bud-sites to grow this way.

In either case, you end up with more bud-sites closer to your light source than before and, most of the time, you'll end up with a more even, bushier canopy to ensure your lights are being utilized to their fullest.

Now that you've got an understanding of training, we can start to look at some examples.

Part II continues below...


An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.) - Part II
8.gif
Part II - High Stress Training
8.gif

Super-cropping, topping, chopping, decapitating, crushing the herd, bending the stem, FIM, call it what you will: it's high stress training (HST). Any time you are physically damaging the plant to train it, you are causing it to undergo a series of chemical and horomonal changes that will result in what everyone is looking for: more budsites on your plant.

There are 2 main types of high stress training:
1) Topping (via FIM or other method)
2) Stem mutilation


We'll start with topping. Topping involves removing the apical tip from the plant. This causes the plant undergoe a series of changes, resulting in the auxilary buds sprouting new apical tips. As discussed in part I, this is because there is no auxin generator above the tips inhibiting the growth of the sites. This will usually result in at least two bud-sites where there was one.


Another type of topping is called the FIM method. FIM stands for "fu*k I Missed." This is because, instead of completely removing the apical tip, you are only removing half of it, looking like you "missed" the top. This can results in 3, 4 or even more tops from the location. A common FIM technique, is to bend a box-razor blade so there is a curve in it. This way, you can scoop out the area necessary to make the FIM cut.

DierWolf, from the grasscity.com forums, produced an excellent image that illustrates the difference between regular topping, and the FIM technique:


So, you might be asking yourself: "if the FIM technique produces more bud sites than regular topping, why would anyone top their plants?"

Now would be a good time to look at the pros and cons of FIM vs Topping.

FIM
-Pros
  1. Potential to produce many bud-sites
  2. More careful methods
  3. Can keep canopy level the same
  4. Great for small grows
-Cons
  1. Large risk of failure - if you cut wrong, you won't get the results you're looking for
  2. Larger risk of infection - more exposed foliage
  3. More time consuming
  4. More difficult

Topping
-Pros
  1. Quick
  2. Easy
  3. Does not require tools
  4. Great for large grows
-Cons
  1. Less budsite potential than the FIM technique
  2. Longer recovery time

FIM is generally known to cause more bud-sites than regular topping but it is definitely more time-intensive. Topping can be as simple as using your fingernails to pop the top off of your plants as you walk along your grow. To properly FIM, precision and a tool must be used for maximum results.

Speaking of fingernails, let's look at the other type of high stress training: stem mutilation. Now, there are interesting theories, methods and discussions invovling both the science and application of this type of training. This type of training is known by many different names:
-Crushing the herd
-Supercropping
-Stem-smashing
-Leaning the stem over

All of them have the same general idea: mutilate the stem evenly around an area so that the stem bends over at a 90 degree angle. In this case, we aren't removing a piece of the plant, but rather damaging an area of the plant so that the angle of the branch changes.

The most common methodology for crushing the stem is to pinch the stem enough that it breaks and separates a bit. Then, turn your pinch by 90 degrees and pinch again. This will cause the tip of the plant to fall over at an angle.

Supercropping can be done during vegetative growth to achieve effects similar to LST. That is: the apical tip will be bent downwards once the branch has been pinched. This causes the plant to think that it needs to send new tips to grow towards the light source.

Supercropping can also be done during flower to keep those stretchy plants from burning themselves. There are plenty of examples of supercropping well into flower w/out having too adverse of an effect on the plant:
pic

Obviously, some strains will respond better than others. In addition, if you supercrop well into flower and you have some heavy budsites, you may find the stem has troubles supporting itself. Be smart about it and don't crush the stems too hard if you don't think the plant will grow out of it.

Let's check the pros and cons of this type of training:
-Pros
  1. Not as stressful as removing plant parts
  2. Less worry of failure
  3. Not as prone to infection
  4. Quick and easy
-Cons
  1. Somewhat inprecise
  2. Can have a learning curve
  3. Changes for different strains

In the last type of training, I started to talk about how supercropping can be used to trick the plant by damaging the stem and causing the tip to fall to, or below a horizontal level. This leads us into the basics for the next type of training.

Part III continues below...

An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.) - Part III
9.gif
Part III - Low Stress Training
9.gif

It is easy to get confused about low stress training when you are first exploring cannabis training. This is because the acronym for low stress training (LST) also happens to be the name coined for a particular type of low stress training. No one is quite sure of the source, but many attribute it back to Delta or myMUSICveins (thanks greenisgold) for popularizing the name and the technique.


There are two main types of low stress training:
1) The tie-down method
2) Screen of Green (ScrOG)

Low stress training does not require any mutilation or damage to the plant which, for some, is the sole reason to use it above high stress training methods. Low stress training is done by tricking the plant into thinking the apical tips are no longer able to be the apical tips. In nature, if a branch gets blocked by another branch, or a large leaf from another tree, the plant will do it's best to navigate the growing tip so that it can continue growing upwards.

If, however, the plant cannot easily find a way to make that growing tip go back towards the light, the level of auxins will shift, and the lower sites will be called upon to try and stretch up to become the next apical tip.

This process can be repeated over, and over again in our controlled, indoor environments: apical tip grows up, apical tip trained down, other tips grow up, other tips tied down, more tips up, and so on.

Now, let's look at the two approaches to low stress training.

First we'll explore the tie-down method that is also just known as LST. There are a couple different approaches to LST.
a) Constantly training a single apical tip
b) Training every apical tip

The first approach involves constantly training, and untraining, the main apical tip so as to utilize as much of the growing pot as possible. TillthedayiDIE420 from rollitup has a great image detailing this method:


In the image, the 1st large number represents the week. The second large number represents the size of the pot in inches. Although it does not need to be followed exactly, the idea is there.

The second approach to LST is simple: train every apical tip down until you are happy with the bush you have.

There are many different ways to attach the training to the pot and the plant. In addition, there are many materials that you can use to apply the training.

I prefer using clipped pieces of shielded copper wiring. This reduces the amount of time you have to fuss with knots and the pieces are easily reusable.

For attaching, you can attach the tip to the base of the stem to begin with. From there, you can either put holes in your containers, or tie some rubberbands around the outside and pull the training medium down to them. They just snap in place. Very handy and easy, though the rubberbands have to be replaced:




Now that we've gone over LST, we can look at the Screen Of Green method.

The ScrOG method is almost identical to the LST method. Instead of using string or wire, a screen is fastened to the pot, buried along the edges of the pot and stretched up across the plant, or built separately from the plant. Once the plant has reached suitable height, training can begin. Once the screen is above the plant and the apical tip is long enough, it is bent down and pushed beneath the screen. This will cause the tip to grow horizontally. In addition, it will promote new tips further down the stem. These tips can then be trained downwards for horizontal growth, or trained to grow upwards in the hole of your choosing after some horizontal growth.


Eventually, the main tip will find it's way to a hole in the screen and start to grow up again. Depending on the size of your screen, you can push it back down and under to promote more growth further down the stem, or allow it to continue upwards with the new tips that you have created.

ScrOGs can be done for single plants, 2-3 plants or multiple plants in a SoG-style setup.


Once you have a nice screen of tips, or a jungle of trainings from string/wiring, you can send the plant into flower and watch the magic happen.

Now that we've looked at the different types of LST, let's look at the pros and cons of each.

LST (Tie-down method)
-Pros
  1. Requires very little materials
  2. Can be moved from pot to pot relatively easily
  3. Easy
-Cons
  1. Time consuming (especially if using string)
  2. Materials may be harder to reuse
  3. Harder for larger applications

Screen Of Green (ScrOG)
-Pros
  1. Easy to train once setup
  2. Screens can be easily reused
  3. Can be done for large applications w/out requiring much time
  4. Cool as hell to look at
  5. Easy to harvest
-Cons
  1. Requires setup
  2. Hard to transport or move from pot to pot
  3. Requires a bit more learning
  4. Requires planning ahead of time for best results

Since both methods are so similar, it really ends up coming down to a matter of style and preference more than anything. Both produce excellent results and can greatly increase your harvest. This is especially true for micro-growers where every bud-site counts.

Speaking of every bud-site counting, we're going to explore the last bit of "training" for this guide. I put quotations because, well, it's not really a type of "training" at all. Follow along and you'll see what I'm talking about.

Part IV continues below...

An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.) - Part IV/V
10.gif
Part IV - Sea of Green (SoG)
10.gif

The Sea of Green (SoG) is not really a training method, persay. However, because the acronym often gets lumped within micro-growing styles, I felt it was worth exploring in this guide.


The Sea of Green method does not involve training the plants or changing levels of auxins like what we've talked about before. Instead, SoG allows a grower to maximize a variety of cannabis while at the same time trying to dial in a strain/method that allows for the most grams per watt.

The SoG method involves growing many plants in smaller pots. Usually this is done with clones. There are quite a few different growers who utilize the SoG method in these forums. SoG can be done on smaller scales in containers such as cut 20oz soda bottles, or it can be done by utilizing taller containers with less width. By allowing for more plants under the light, one can grow many different strains without worrying about the canopies interfering with each other as much.


The idea behind smaller SoG grows is to get bud from the soil to the tip of the plant. This is a strain-dependent characteristic, but is often a desired one from SoG growers.

Let's take a look at the pros and cons of this method.

-Pros
  1. Easier to grow more strains
  2. Clone friendly
  3. Can potentially mean increased yield
-Cons
  1. Higher plant count
  2. Not good for all strains
  3. More time-consuming

SoG is great for some who want variety and a bunch of colas sitting in their flowering chamber. However, the small size and number of plants is just too troublesome for some. Now that we've looked at the main types of training, you can make your own decision and go out there and start maximizing your yield.

But don't just take my word for it...


11.gif
Part V - References/Links
11.gif


I will try to include as many helpful links here as possible. If there's another you think I should add, then please let me know.

Well, that's it everyone!

I hope this has allowed you to make a decision as to the type of training you want to do. From here, there are many resources available for detailed information and pictorial examples for the type of training you decide upon.

Mostly, I just hope this guide lets you put more buds under the lights:


Good luck in your travels!

-Q
5.gif
 
Ostatnią edycję dokonał moderator:
0

00000000001

Guest
Wklejam raz jeszcze bo ucięło i nie da się edytować. Nie ma przycisku edit.:-(

An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.)
Przegląd Treningów MJ ()


Witam wszystkich. Poniższy poradnik powstał na podstawie innego podręcznika by pomóc tobie w twoich podróżach.

Oczywiście po pierwsze:


Zaczynajmy!

Przegląd Treningów MJ ()


Zatem. Po reakcjach czytelników które otrzymałem po pierwszym zagłębieniu się w poradniku treningów, pomyślałem że jest niezbędny bardziej kompletny przewodnik. Także ze względu na to czego udało mi się dokonać czytając pozycje naukowe oraz zdobywając doświadczenie i mając wgląd w różne metody treningu. Ponadto taką decyzję podjąłem z powodu “ciągle” zadawanych tych “samych” pytań przez nowych hodowców. Istnieje wiele dobrych źródeł informacji w tym temacie. Jednakże odczuwam potrzebę wytłumaczenia tematu w (poniższym) streszczeniu wraz z przykładami aby umożliwić wszystkim rozwój za pomocą pospolitego języka.
Ponadto, (to co napisane) pomoże wszystkim nowym w tym hobby oraz forumowiczom, aby mogli zrozumieć co do cholery lidzie piszą.

Przewodnik będzie podzielony na pięć części:
I) Zrozumienie treningu
II) Techniki treningu o wysokim poziomie stresu
III) Techniki treningu o niskim poziomie stresu
IV) Morze zieleni (SoG)
V) Odsyłacze/Linki



Nie ma lepszego miejsca by zacząć jak początek…


Część 1: Zrozumienie Treningu

Po pierwsze powinienem wytłumaczyć zwroty prostymi słowy tak byśmy wszyscy wiedzieli, że mówimy o tym samym:
-ScrOG - Screen Of Green (ekran zieleni)
-SoG - Sea Of Green (morze zieleni)
-FIM - Fuck I Missed (kur.. chybiłem)
-LST - Low Stress Training (Techniki treningu o niskim poziomie stresu)
-HST - High Stress Training (Techniki treningu o wysokim poziomie stresu)

Mając już to za sobą (wyrażenia wyżej) przejdźmy do małych wyjaśnień dlaczego używa się tych metod i w jakim stopniu są one (te techniki) pomocne w osiągnięciach twoich roślin.



Zaczniemy od wymienienia i obalenia przewijających się najczęściej mitów odnośnie treningu:

1) Trening może być stosowany podczas fazy kwitnienia.
2) Trening to nie tylko kontrola wysokości rośliny.
3) Trenować można jakimkolwiek gięciem rośliny. Należy pamiętać, że na niektóre gięcie reakcje będą lepsze niż na pozostałe gięcia.

Mając za sobą 3 powyższe mity przejdźmy do konkretów (do mięsa i ziemniaków J(ale mi to konkrety te ziemniaki)).


Trening można podzielić pomiędzy 2 kategorie:

Techniki treningu o wysokim poziomie stresu - HST
Techniki treningu o wysokim poziomie stresu - LST (powszechnie znaną jako metoda treningu - więc trzeba uważać o czym się mówi)
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training2.jpg

Są zatem dwa typy treningu oznaczające jak słychać o wysokim bądź niskim poziomie stresu dla roślin trenowanych.
W używanych technikach w oparciu o podręczniki i większość źródeł istnieją podstawowe różnice
LST = nie fizyczne uszkadzanie rośliny
HST = fizyczne uszkadzanie rośliny

Zwróćcie uwagę na t, iż nie napisałem „niszczenie” tylko „uszkadzanie” ponieważ, to jest trening, a żadne z Nas ma zamiary by krzywdzić nasze roślinki.


Oba typy treningu spowodują powstanie zbliżonych rezultatów ale osiągniętych w różny sposób. Każdy kto trenował ma wybraną przez siebie metodę. Aby pomóc w wyborze własnej metody, którą mógłbyś stosować w uprawie, przedstawię dobre i złe strony każdej z metod. W następnych częściach przewodnika przyjrzymy się szczegółowo różnym typom treningu.

High Stress Training
-Dobre strony typu treningu

  1. Szybkość
  2. Łatwość
  3. Nie wymaga dodatkowego sprzętu (poza sprzętem do wywoływania uszkodzeń)
  4. Świetny dla większych upraw
- Złe strony typu treningu
  1. Tworzenie możliwych ognisk infekcji
  2. Może odbić się negatywnie jeżeli roślina słabo zareaguje
  3. W większości przypadków nieodwracalny
  4. Błędy są bardziej kosztowne
  5. Wolniejszy przypuszczalny czas odradzania rośliny
Low Stress Training
- Dobre strony typu treningu

  1. Nie stresuje za bardzo roślin
  2. Odwracalny (w większości)
  3. Wybaczalny
  4. Świetny dla małych upraw
  5. Tym więcej “zabawy” im większe zaangażowanie
- Złe strony typu treningu
  1. Wymaga dodatkowego osprzętu
  2. Zabiera więcej czasu
  3. Przypuszczalnie czerpanie mniejszej przyjemności w stosunku do zaangażowania (zależy tylko od ciebie)
  4. Wymaga większego poniewierania roślinami
Trening poprawnie wykonywany przynosi świetne rezultaty, które odzwierciedlają się widocznie w jakości i wielkości zbiorów.
Porównywalnie różnica z treningiem i bez :jest taka jakby mieć 2 duże Coca-Cola i popcorn albo mieć 8 do 10 ogromnych Coca-Cola (bez popcornu
J).
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training11.jpghttp://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training10.jpg

Trening niezależnie od tego jaki HST czy LST, stosuje się z tego samego powodu: aby zredukować poziom auksyn w czubku rośliny. Cannabis jest rośliną, która rośnie w charakterystycznie nazywanej "wierzchołkowej dominacji." Oznacza to (tak jak u innych roślin), że roślina zrobi wszystko aby wypchnąć pojedynczy szczyt w kierunku źródła światła. Taki wierzchołek rośliny nazywa się stożkiem wzrostu albo szczytem końcowym. Szczyty roślin MJ są także tam gdzie największe Cole(Coca-Cola) są produkowane podczas ich bliskości źródła światła..
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training3.jpg

Wierzchołek rośliny jest także miejscem, w którym szczególny typ auksyn (hormon rośliny) jest dominujący. Nazywany jest on kwasem indolo-3-octowym(IAA). Niestety z powodu chemicznych właściwości IAA, nie znajdziesz go wśród hormonów ukorzeniających, - możesz dokupić go. Najprawdopodobniej znajdziesz kwas indolilomasłowy (IBA) i/lub - kwasu alfa-nafylooctowego (NAA); lub inne auksyny.
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training4.jpg

Tak więc, auksyny wspomagają wzrost gdy są na odpowiednim poziomie ale mogą także spowalniać, hamować wzrost oraz budzić wątpliwości gdy ich są na bardzo wysokim poziomie. Tak to wygląda w przypadku roślin cannabis. Roślina jest idealnie szczęśliwa mogąc wypchnąć jeden pączek w stronę źródła światła tak wysoko jak tylko da radę. Pozostałe pąki, położone niżej na gałęzi, będą pozostawały jako pąki pomocnicze i rozgałęzianie w tych miejscach nie występują zbyt często. Taka sytuacja zwykle ma miejsce w mniejszych indorowych środowiskach. Spowodowane jest to bardzo wysoką produkcją auksyn w stożku wzrostu, co zapobiega przed wyrastaniem niższych pąków.

Oczywisty przykład tego zjawiska w naturze zaobserwować można wśród rodziny drzew iglastych.


Zatem trening niezależnie HST czy LST dokonuje się za pomocą 2 rzeczy:
1) (Usuwania/spowalniania wzrostu) głównego źródła auksyn
2) Nakłanianie rośliny do myślenia, że stożek wzrostu nie jest już w miejscu o najlepszym dostępie do światła.




Usuwając główne źródło auksyn (pomocnicze) pąki nie są już dłużej blokowane. Roślinka skoncentruje się wtedy na pączkach pomocniczych i zacznie się rozgałęziać by podołać własnemu rozkazowi wytworzenia nowego stożka wzrostu. W idealnych warunkach, jeśli roślina rośnie niemalże symetrycznie oznacza to, że możesz bardzo często więcej nawet niż podwoić liczbę rosnących szczytów.

Powodując by roślinie wydawało się że stożek wzrostu nie jest już najlepszym miejscu od źródła światła, wysyła ona wiadomość (poprzez auksyny i inne związki chemiczne) przez położone niżej pomocnicze pąki aż do łodyg, mówiącą im, że muszą rosnąć by dostać się do światła. Aby nie ucinając stożka i otrzymywać nowe zalążki formujących się pączków w dół łodygi należy: w zależności od długości łodygi wygiąć roślinę i z czasem otrzyma się wiele, wiele zalążków pączków.

W innym przypadku możesz skończyć z większą liczbą zalążków bliżej źródła światła niż wcześniej, ale zazwyczaj aby nie skończyć z więcej niż tylko zarośniętym krzaczurem. Dlatego upewnij się, że w pełni wykorzystujesz światło.

Teraz kiedy zrozumiałeś już istotę treningu, możemy zacząć przyglądać się przykładom..
Przegląd Treningów MJ (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.) - Part II
Part II - High Stress Training
Super-cropping, topping, odcinanie, głów obcinanie, miażdżenie zalążków, wyginanie łodygi, FIM, nazywaj to jak chcesz: to jest trening o wysokim poziomie stresu (HST). Za każdym razem gdy fizyczne niszczysz roślinę by ją podtrenować powodujesz iż roślina poddaje zmianie procesy chemiczne i hormonalne, w których efekcie otrzymasz to czego wszyscy poszukują: więcej pąków na roślince.

Istniej 2 podstawowe typy treningu o wysokim stresie:
1) Topping (odcinanie stożków poprzez FIM lub innymi metodami)
2) okaleczanie łodyg
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training13.jpghttp://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training6.jpg

Zaczniemy od topping-u. Topping oznacza usunięcie stożka wzrostu z rośliny. To powoduje że roślina poddaje się serii zmian, w rezultacie pobudzając pąki do powstawania nowych stożków wzrostu. Jak było mówione w części 1 poradnika i to z powodu braku produkcji auxyn u samej góry szczyt hamuje wzrost. To zazwyczaj zaowocuje przynajmniej dwoma nowymi pędami w miejscu gdzie był jeden.
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training8.jpg

Innym typem topping-u jest tak zwana metoda FIM. FIM oznacza "fu*k I Missed." Nazwę swą zawdzięcza z powodu zamiast całkowitego, usunięcie połowy z niego co wygląda jakby brakowało szczytu. To może w efekcie przyczynić się do powstania na tym miejscu 3, 4 albo nawet więcej szczytów. Najczęściej stosowaną techniką FIM jest zgięcie ostrza żyletki taka by powstała krzywa. W ten sposób jesteś w stanie poprawnie zrobienia cięcie FIM i wyłuskać niezbędny obszar.

DierWolf, z forum grasscity.com, przedstawia wspaniały obrazek ilustrujący różnicę pomiędzy regularnym topping-iem, a techniką FIM:
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training9.jpg

Można zatem zadać samemu sobie pytanie: "jeżeli technika FIM przyczynia się do produkcji większej ilości pąków niż zwyczajny topping, dlaczego ktokolwiek top-uje swoje roślinki?"

Teraz będzie dobry czas aby przyjrzeć się dobrym I złym stronom FIM vs Topping.

FIM
-Dobre strony metody

  1. Potencjał do produkcji wielu zalążków pąków
  2. Metoda bardziej ostrożna
  3. Pomaga utrzymać poziom zwartej korony na tym samym poziomie
  4. Świetny dla małych upraw
- Złe strony metody
  1. Duże ryzyko porażki – jeśli źle przytniesz, nie będziesz miał rezultatów, których oczekujesz
  2. Większe ryzyko infekcji – bardziej narażone listowie
  3. Pochłania więcej czasu
  4. Bardziej trudna
Topping
-Dobre strony metody

  1. Szybka
  2. Łatwa
  3. Nie wymaga narzędzi
  4. Świetna dla większych upraw
- Złe strony metody
  1. Potencjalnych nowych pąków mniej niż w technice FIM
  2. Dłuższy czas rekonwalescencji rośliny
FIM ogólnie znana z wywoływania większej ilości zalążków pąków niż zwyczajny topping ale jest definitywnie bardziej czasochłonny. Topping może być prosty tak jak użycie paznokci w celu odłączenia szczytów z rośliny podczas przechodzenia przez proces wzrostu. Aby poprawne FIM-ować, należy użyć narzędzi i precyzji dla maxymalizacji rezultatów.

Zostawmy temat paznokci i przyjrzyjmy się pozostałym typom HST: okaleczanie łodyg. Istnieją ciekawe teorie, metody i dyskusje zawierające obie – teorię i użycie tego typu treningu. Ten typ trenowania jest znany pod wieloma różnymi nazwami:
- miażdżenie zalążków
- Supercropping
- miażdżenie łodyg
- Leaning the stem over(nauczanie łodyg)

Wszystkie oparte są na tej samej idei: równe okaleczanie łodygi dookoła w danym miejscu tak aby łodyżka wygięła się ponad 90 stopni. W tym przypadku, nie usuwamy kawałka rośliny, ale raczej tylko uszkadzamy obszar rośliny tak aby kąty gałęzi uległy zmianie.

Najczęstszą metodą na uszkadzanie łodygi jest ściskanie łodyżki dookoła na tyle aby ją scisnąć i ciutek odseparować. Następnie należy obrócić ściśnięcie o 90 stopni i ścisnąć znowu. To spowoduje że szczyt rośliny opadnie pod tym kątem.

Supercropping może być stosowany w czasie wzrostu wegetatywnego w celu osiągnięcia efektów podobnych do LST. Polega na wygięciu stożka wzrostu w dół w momencie gdy już gałązka zostanie pościskana. To powoduje że roślina myśli że potrzebuje wysłać nowe stożki by rosły w stronę źródła światła.

Supercropping może być również stosowany podczas fazy kwitnienia aby powstrzymać te elastyczne roślinki przed samopoparzeniem. Istnieje wiele przykładów poprawnego supercropping-u podczas kwitnienia bez efektów niepożądanych dla rośliny:


Oczywiście na niektóre gięcia będzie lepsza reakcja niż na pozostałe. Ponadto, jeżeli mocno supercrop-ujesz podczas kwitnienia i zanosi się na ciężkie pąki , może się okazać że łodyga będzie mieć kłopoty i sama sobie nie poradzi. Bądź rozważny i nie miażdż łodyżek zbyt mocno jeśli chcesz by odgałęzienia zaczęły stamtąd wyrastać.


Sprawdźmy teraz dobre i złe strony tego typu treningu:

- Dobre strony metody
  1. Nie tak bardzo stresująca jak przy usuwaniu części rośliny
  2. Mniejsze zmartwienie przy porażce
  3. Brak ognisk infekcji
  4. Szybka i łatwa
- Złe strony metody
  1. Troszku niedokładna
  2. Ma zastosowanie krzywa „pojmowania” tzn.- im więcej z metodą poracujesz tym bardziej pojmiesz mechanizmy działania i poznasz „JE” (czyli na początku błędy i niewiedza a po czasie eliminacja błędów do minimum)
  3. Zmienna dla różnych wygięć
W ostatnim z opisanych typie treningu, zacząłem pisać jak zastosować na roślinie trick z supercroppingiem czyli uszkadzać łodygę i wywołać opadnięcie szczytu, bądź obniżać poziom horyzontalnie (gięcie roślinki). To prowadzi nas do podstaw następnego typu treningu.

An Overview of Cannabis Training (ScrOG, SoG, FIM, Supercrop, LST, etc.) - Part III
Część III - Low Stress Training
Łatwo się pogubić w tym treningu jeżeli zagłębia się temat treningów cannabis po raz pierwszy. To z powodu skrótu od low stress training (LST) ale także zdarza się,że nazwa ta przypisywana jest jednemu z typów treningu o niskim poziomie stresu. Żadne ze znaczeń nie ma swojego pewnego źródła pochodzenia , ale wiele z nich wskazuje DELTA albo myMUSICveins (podziękowania dla greenisgold) popularyzując nazwę jak i technikę.
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training14.jpghttp://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training15.jpg

Są dwa podstawowe typy treningu o niskim poziomie stresu:
1) Metoda podwiązywania
2) Screen of Green (ScrOG)(ekran zieleni)

Trening o niższym poziomie stresu nie wymaga okaleczania czy niszczenia części rośliny, dlatego dla niektórych jest to najistotniejszy powód wybierania jej zamiast treningu o wysokim stresie. Treningu o niższym poziomie dokonuje się oszukując roślinę tak by myślała że stożki wzrostu nie są dłużej w stanie być stożkami wzrostu. W naturze, jeżeli gałąź zablokuje się o inną gałąź bądź liść zostanie przysłonięty przez większy z innego drzewa to roślina zrobi co w jej mocy aby wysterować stożek wzrostu tak by mógł rosnąć ku górze.

Jeżeli jednak roślina nie może zbyt łatwo znaleźć takiego sposobu aby sprawić że rosnący szczyt mógł rosnąć spokojnie w stroną światła to poziom auksyn ulegnie zmianie i niższe partie zostaną wezwane do rozciągania się w celu znalezienia nowego stożka wzrostu.

Proces ten może być powtarzany na okrągło w naszych kontrolowanych indoorowych środowiskach uprawowych: jeżeli stożek wzrostu rośnie ku górze, podwiązuje się ściągając stożek w dół, wtedy pozostałe stożki rosną i kierują ku górze, następnie te pozostałe podwiązuje się , i wyrasta jeszcze więcej ku górze, i tak dalej i tak dalej.

Przyjrzyjmy się bliżej dwóm podejściom do treningu o niskim poziomie stresu.

Najpierw odkryjemy metodę podwiązywania znaną także jako LST. W obrębi tej metody wyróżnić można 2 podejścia do LST .
a) Ciągłe trenowanie pojedynczego stożka wzrostu
b) Trenowanie każdego ze szczytów

Pierwsze z podejść dotyczy bezustannego trenowania, i odtrenowywania głównego stożka wzrostu tak aby zużytkować rosnącą roślinkę jak tylko się da. TillthedayiDIE420 z rollitup ma świetny obrazek przedstawiający te metodę:


Na obrazku, pierwszy numerek to tydzień. Drugi numer to rozmiar doniczki w calach. Zatem nie ma sensu tłumaczyć więcej, to jest cała idea.

Drugie podejście do LST jest proste: trenuj każdy szczyt dopóki nie będziesz zadowolony ze gąszczu jaki mieć będziesz.

Jest wiele różnych sposobów połączenia doniczki z rośliną. W dodatku jest wiele materiałów których można użyć podczas treningu..

Ja zwykłem używać wygiętych kawałków drutu miedzianego z izolacją. To redukuje czas poświęcony, który poświęcilibyśmy na kombinowanie ze sznurkami i węzłami, a kawałki drutu dają się wykorzystać ponownie.

Do czego przyczepić. Na początku szczyt powiązać można z podstawą łodygi. Od teraz albo zrobić dziurki w swojej doniczce albo zawiązać kilka gumek dookoła doniczki i średnio mocno ściągnąć drutem gałązki w ich kierunku . Gumki trzymają wszystko w miejscu. To jest bardzo proste i praktyczne ponieważ gdy trzeba gumki mogą być przesunięte:




Teraz gdy już przeszliśmy przez LST, przyjrzyjmy się metodzie Screen Of Green.

Metoda ScrOG jest prawie identyczna jak metoda LST. Zamiast używania sznurka lub drutu przytwierdza się siatkę do donicy, zakopaną wzdłuż brzegów doniczki i rozciągniętą ponad roślinami, albo siatkę stanowiącą osobny element. W momencie gdy roślina osiągnie odpowiednia wysokość można rozpocząć trenowanie. Gdy siatka jest już ponad rośliną a stożek wzrostu jest wystarczająco długi, należy wygiąć i przełożyć go pod siatkę. To spowoduje, że szczyt zacznie rozrastać się na szerokość. W dodatku, spowoduje to powstanie nowych szczytów w dół łodygi. Te powstałe szczyty można także trenować w dół w celu rozrostu na szerokość, albo trenować tak by rosły w powrotem, w przerwy w siatce po tym jak już rozrosły się horyzontalnie.


Możliwe, że główny szczyt znajdzie swoją drogę w dziurce w siatce hole i zacznie dalej rosnąć. W zależności od rozmiaru twojej siatki, możesz przekładać pod siatkę aby powodować rozrost łodyżek w dół łodygi albo pozwolić na wzrost nowych szczytów, które powstały przy Twoim udziale.

ScrOGs można stosować na pojedynczej roślinie, 2-3 albo wielu roślin stosując ustawienia z SoG.
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training18.jpg
Gdy już będziesz mieć ładną pełną szczytów siatkę, albo dżunglę po treningu ze sznurkami i drutami możesz wysłać roślinki na kwitnienie i obserwować dziejącą się magię.

Teraz gdy już przyglądnęliśmy się różnym typom LST, spójrzmy na dobre i złe strony metod.

LST (metoda podwiązywania)
-Dobre strony metody

  1. Wymaga niewielkiego nakładu materiałów
  2. Może być bardzo łatwo przenoszona z doniczki do doniczki
  3. Łatwa
-Złe strony metody
  1. Czasochłonna (szczególnie gdy używa się sznurków)
  2. Materiały mogą być trudniejsze do ponownego użycia
  3. Trudniejsza w większych uprawach
Screen Of Green (ScrOG)
-Dobre strony metody

  1. Łatwa do trenowania bo wszystkie ustawienia gotowe
  2. Siatki mogą być łatwo użyte ponownie
  3. Może być użyta przy większych hodowlach bez niepotrzebnych strat czasu
  4. Piekielnie prosta - jak się patrzy
  5. Ułatwiająca zbiory
-Złe strony metody

  1. Wymaga ustawień
  2. Ciężka do transportu bądź przeniesienia z doniczki do doniczki
  3. Wymaga trochę więcej nauki
  4. Wymaga planowania w czasie w celu maksymalizacji rezultatów
Pomimo iż obie metody są tak podobne, ważne jest wybrać wcześniej styl i preferencje. Obie pozwalają otrzymać wspaniałe rezultaty i wielce powiększyć zbiory . To szczególnie ważne dla microgrower-ów, dla których liczy się każdy pączuś.

Pisałem, że każdy pączek się liczy, teraz odkryjemy ostatni kawałeczek „treningu” przewodnika. Wciągnąłem do poradnika poniższy temat chociaż co prawda nie jest to tak naprawdę typ "treningu". Czytając dalej przekonasz się o czym piszę.


Part IV - Sea of Green (SoG)
Morze zieleni (SoG) nie jest tak naprawdę metodą treningu, tylko się tak przyjęło. Jednakże , z powodu częstego użycia skrót ten przywarł do stylu mikroupraw. Więc poczułem potrzebę rozszerzenia tego stylu w tym poradniku.

Metoda morze zieleni nie polega na treningu polegającemu na zmianach poziomu auksyn tak jak mówiliśmy wcześniej. Jednakże , SoG pozwala hodowcy maksymalizować różnorodność cannabis podczas gdy w tym samym czasie próba użycia metody gięcia pozwoli uzyskać maxymalne osiągi masy suszu z wata.

Metoda SoG zawiera się w hodowli wielu roślin w mniejszych doniczkach. Zazwyczaj dokonuje się tego przy użyciu klonów. Na forum (z tego skąd text pochodzi) wyróżnić można kilka postaw growerów, którzy używają metody SoG. SoG można używać w pojemnikach o małej skali takich jak odcięta butelka 20 uncjowa (20x 28,3495231= ok 566g czyli

ok. 0,5 litra) butelka po mineralce, albo może być stosowany przy użyciu wyższych pojemników o mniejszej szerokości. Pozostawiając więcej roślin pod światłem jedne mogą rosnąć na różny sposób z wieloma wygięciami bez zmartwień o to, że górne partie liści będą sobie za bardzo przeszkadzać.
http://www.icmag.com/gallery/data/500/57386training20.jpg
Idea stojącą za małymi uprawami SoG jest otrzymanie pąków wprost z ziemi aż po szczyt rośliny. To jest metoda zależna od cech podatności na wyginanie danej rośliny, jednak jest często tą pożądaną przez SoG grower-ów.

Przyjrzyjmy się dobrym i złym stronom tej metody.
-Dobre strony metody

  1. Łatwiej wyhodować więcej przegięć
  2. Przyjazna klonom
  3. Potencjalnie może oznaczać większe zbiory
-Złe strony metody
  1. Większa liczba roślin
  2. Nie najlepsza dla wszystkich wygięć
  3. Zabiera więcej czasu
SoG jest świetny dla tych co chcą mieć różnorodne krzaczki pełne Coca-Col(a) siedzących na komorach kwiatowych. Jednakże mały rozmiar i liczba roślin może być zbyt kłopotliwy dla co poniektórych growerów. Teraz kiedy już przyglądnęliśmy się głównym typom treningu , możesz podjąć swoją własną decyzję wyjść naprzeciw maksymalizacji swoich zbiorów.
Ale nie posiłkuj się jedynie memi słowy…

Część V - Odnośniki/Linki

Postaram się zawrzeć tak dużo pomocnych linków jak to tylko możliwe. Jeżeli jest jakiś, który myślisz, że powinienem dodać, proszę daj mi znać.
Tak więc to było by na tyle!

Mam nadzieję, że to co przeczytałeś pozwoli ci podjąć decyzję co do typu treningu. Od teraz, masz wiele źródeł dostępnych w celu uzyskania szczegółowej informacji wraz z przykładowymi zdjęciami treningu na jaki możesz się zdecydować.

Tak naprawdę, mam nadzieję, że podręcznik pozwoli Ci oświetlać jeszcze więcej pąków.:

Powodzenia w Twoich podróżach!
 

Kush

Well-known member
Rejestracja
Kwi 25, 2008
Postów
213
Buchów
4
uua stary, postarales sie :) szczeze to wotpilem ze ktos wogole sprubuje to przetlumaczyc :D ale brawa dla ciebie
 

kslonee

Well-known member
Rejestracja
Lis 4, 2008
Postów
78
Buchów
0
brawo ,bardzo przydatna wiedza , poprostu jestes czescia tego tekstu ,dzieki niemu zrozumialem dokladnie wkoncu znaczenie trenowania i techniki , dzieki
 
0

00000000001

Guest
Sprzątam i nie mam gdzie wrzućić tego to wklejam tutaj bo właściwie to pochodzi stąd.

Co prawda nieprzetłumaczony artykuł zawiera niektóre puste foty mnie udało się to znaleźć. Podziele się wiedzą tajemną bo nie mam gdzie tego dac i mi się straci link.

Obrazek powinien być w miejscu "
w oryginale - TillthedayiDIE420 from rollitup has a great image detailing this method:

w tłumaczeniu - TillthedayiDIE420 z rollitup ma świetny obrazek przedstawiający te metodę:

clear.gif


Na obrazku, pierwszy numerek to tydzień. Drugi numer to rozmiar doniczki w calach. Zatem nie ma sensu tłumaczyć więcej, to jest cała idea.
 

kubolelum

Well-known member
Weteran
Rejestracja
Maj 6, 2010
Postów
864
Buchów
0
natrafiłem na teksty franco
http://anonymouse.org/cgi-bin/anon-w...xts-by-franco/

z tym że są po ang ale ktoś już je powoli tłumaczy
a mnie chodzi o pewną rzecz którą tam franco opisuje

Some growers like to bend the long branches to the ground and put a rock on them to keep them down, this is an extreme, but effective example of LST. After these long branches bent down and to the ground, some cuts and incisions made in the plant tissue, just at the point where the branch touches the ground. Finally, apply rooting hormones. The branches will draw strong roots, and become physical extensions of the plant. This trick can significantly reduce the vertical development, and it's great as camouflage and to increase the result of the harvest.


wg mojego zrozumienia to chodzi o to że oni wyginają roślinę do ziemi i przykładają stożek wzrostu kamieniem po czym roślina ukorzenia się w tym miejscu i przyczepia do gruntu .

czy ktoś o czym coś słyszał ??

jak dla mnie wizja takiej rośliny jest bombowa
 



Z kodem HASZYSZ dostajesz 20% zniżki w sklepie Growbox.pl na wszystko!

nasiona marihuany
Góra Dół